In het Truffeltje - 10 jaar later

Naar jaarlijkse gewoonte sinds een tijdje nu (sinds wanneer eigenlijk?) komen een aantal proevers die elkaar hebben leren kennen via de Mark Squires bulletin board bij elkaar om wijnen van10 jaar oud te proeven. Dus dit jaar was het aan 1997.

1997 is een beetje een speciaal jaar, want in de klassieke streken is dat zeker geen hoogvlieger (specifieke individuele wijnen niet te na gesproken). In Bordeaux, Bourgogne (wit en rood), Rhône, Languedoc was dit een moeilijk jaar, maar gelukkig wel vaak soepel en verleidelijk. In deze proeverij werd dan ook op andere streken gefocused (Bart was verantwoordelijk voor de finale keuze van de wijnen uit het aanbod dat door alle proevers werd gedaan). Want natuurlijk in Italië heeft dit jaar een sterke reputatie, en zeker ook in Californië.

Alle wijnen werden volledig blind geschonken. De twee champagnes waren mooi, maar er was discussie over de onderlinge merites van beide wijnen. Vervolgens een koppeltje Trimbach Rieslings, waarbij er duidelijk een fout was spijtig genoeg met de Clos Ste Hune; de Frédéric Emile presteerde naar behoren. Dan een mooie reeks Barolo's, waarbij de Giacomo Conterno Cascina Francia wel eigenaardig presteerde, maar de Clerico Ciabot Mentin Ginestra was super. Ik vond de Barolo's beduidend boeiender dan de Toscanen, alhoewel de Sassicaia mij aangenaam verraste. En vooral bij de Toscanen lagen mijn nota's beduidend anders dan wat de internationale pers daar zoal over schrijft... Maar ik was helemaal niet alleen in die beoordeling aan tafel. Slechte flessen? Allemaal? Lijkt me sterk.

En toen kwamen de Amerikanen... Erg sterke reeks, vooral de Pahlmeyer en de Insignia. De Quilceda was een eigenaardige wijn. Ik heb daar nog een verticalleke van liggen, maar begin mij af te vragen waar dat ooit naar toe gaat gaan. De verrassing van de avond waren eigenlijk de dessertwijnen... Een erg sterke Deiss Altenberg de Bergheim Riesling, maar de Baumard Clos de Sainte Cathérine was magnifiek... Het is te zeggen, de tweede fles dan toch. Bart had ons fijn bij de edele delen door tweemaal dezelfde fles blind te schenken, en er was een hemelsbreed verschil tussen de twee... Gewoonweg niet herkenbaar. Wat nog maar eens laat zien dat er geen goede oude wijnen zijn, enkel goede oude flessen.

De Fonseca Vintage Port was een zeer waardige afsluiter bij de sigaren! En weeral een arsenaal van pluimen voor het restaurant, Het Truffeltje in Dendermonde. Dit is een adres dat op alle manieren een zeer sterke aanrader is - de vriendelijkheid van de mensen (op de foto Pol & Greta Mariën), het hoge niveau van koken, de bediening. Altijd een plezier om er naar terug te kreren.