Hans begon zijn Amovinum met een riesling battle tussen twee klassieke Duitse rieslings en drie Australische rieslings van Grosset. We merkten blind wel het verschil in stijl, maar Australië zat niet direct in onze gedachte. Maar de reeks bewees nog maar eens dat Grosset een knappe producent is voor fijne wijnen met complexiteit en persoonlijkheid.Op naar rood, en naar iets wat een mooie reeks had moeten zijn... maar een enorme afknapper werd: Brunello 2013. Buiten de gekurkte Marroneto was enkel de Lisini in staat om de groep blind te verleiden. Klassieke toppers zoals Ragnaie of Mastrojanni gingen volledig kopje onder. Mijn eerste ervaring met 2013 Brunello, maar gebaseerd op deze reeks zou ik het van dichtbij volgen als je het in de kelder hebt.De volgende rode reeks was gelukkig van een beter niveau, maar niet makkelijk te plaatsen: Montsant. René Barbier speelde hier een hoofdrol, met de Venus La Universal in samenwerking met Sara Pérez van Mas Martinet, en de mooie Clos Mogador Com Tu. Ook de Acustic Auditori was erg sterk. Interessante reeks.