Walter opende zijn Amovinum met een triootje Clos d'Opleeuw, voor mij nog altijd de meest consistente beste Belgische wijn, en ook deze reeks bevestigde dat met een erg mooi niveau. Het koppel William Fèvre Grand Cru 2010 kwam daar zeker niet boven.Op naar rood met een koppel van 4 Kilos, cult winery op Mallorca, maar dat viel toch niet onverdeeld mee. Ik was vriendelijker dan de groep deze keer. Dan een boeiende trio Pinot Noir uit Nieuw-Zeeland en Australië - niet dat ik die blind uit elkaar kan houden. Vlotte pinot, lekker, met de Escarpment Kupe als nipte winnaar.Dan een "blast from the past": Châteauneuf-du-Pape 1998! Dat was lang geleden. En verdorie, ze stonden er allemaal. Niet noodzakelijk meer op hun hoogste niveau, dat vond ik vooral van de Clos du Caillou Réserve, voor mij nog altijd de beste 1998, maar nu niet meer op dat hoogste niveau. Niet helemaal verbazende winnaar was de La Nerthe Cadettes, die ik altijd erg mooi heb gevonden.Maar goed, wat doe je om een mooie proeverij af te sluiten? Dan geef je een prachtige Bourgogne. En dat is de Rousseau Chambertin Clos de Bèze 2002 absoluut. En voor mij op dit punt net iets meer verleidelijk dan de Chambertin 2002. Wat een orgelpunt!