Jamie had een mooie line-up klaar voor zijn Amovinum. Helaas had de kurkduivel ook zichzelf uitgenodigd... Niet minder dan drie slachtoffers! Maar dat kon de mooie degustatie gelukkig niet helemaal verstoren.De witte openers waren twee duo's, telkens ronde de Chassagne Caillerets van Pierre-Yves Colin-Morey, in 2 jaargangen tegenover een andere Caillerets. Zonde van de gekurkte 2013, de andere flessen waren van een goed niveau, al had ik meer verwacht van de 2010 van Pierre-Yves.De eerste rode reeks had ook een parallele structuur: 1er Cru's 2010 uit Savigny-lès-Beaune en Beaune zelf naast elkaar. Hier was de kurkduivel weliswaar een zware stoorzender. De winnaars ex-aequo waren de Drouhin Beaune Clos des Mouches en de Tollot-Beaut Savigny Les Lavières.En Jamie bleef koppelen: Ribera's 2011 van Felix Callejo versus Vega Sicilia. De Unico was een zware tegenvaller, maar de Valbuena en de Felix Callejo Viñedos de la Familia waren van een heel hoog niveau.Ook de laatste reeks van 6 was onderverdeeld in twee trio's - Bordeaux linkeroever 1995 versus 1996, met echte toppers, prachtig op dronk. De Margaux 1996 was de wijn van de avond, met de Léoville las Cases 1996 er vlak achter. Heerlijke reeks als afsluiter van een fijne proeverij, ondanks die $!?**!!se kurkduivel.
