Op een mooie avond samenkomen met goede vrienden, rond een lekkere tafel en met mooie wijnen. Niet slecht lijkt me. De hele avond was een parade van uitzonderlijke wijnen, met maar twee bemols: een zeer eigenaardige Roberto Voerzio Cerequio 2007 (heb ik al beter gedronken) en een gekurkte Lafleur 1994.De rest was elkaar waard, de ene vond deze of gene wijn beter, ik vond ze allemaal heel dicht bij elkaar, maar voor mij waren de 2 Bourgognes net iets indrukwekkender - De Gevrey Combottes van Domaine Leroy was weer een perfect toonbeeld van de ronduit magische kunsten van Lalou Bize-Leroy; de enige die consistent een appellatie kan overstijgen, dit leek echt Grand Cru. En de bedwelmende complexiteit van de DRC Romanée-Saint-Vivant 2001... Tja.De afsluitende zoete wijnen waren ook op dit hoge niveau, de Yquem 1946 bevestigde en de Markus Molitor TBA had geen schrik om daarna geschonken te worden. Wat een wijn. Prachtig!