De Voorzitter samen met twee leden hadden het in hun koker gehaald om eens een Bordeaux 1998 proeverij op te zetten. Wij zijn een gedisciplineerde club en volgen dus altijd zonder stribbelen de directieven van de Voorzitter. Zelfs al wordt zo'n avond een beproeving. Een beproeving voor het vinden van superlatieven.De avond opende met een eigenzinnig bubbeltrio, met interessante wijnen uit Duitsland en Italië, maar toch kwam de vrij klassieke Jacquesson er als beste uit. Vervolgens twee duo's wit. Eerst een koppel Corton-Charlemagne uit het topjaar 2008, met een Henri Boillot die net te ver was, maar dan een magistrale Bonneau du Martray. Veel premox problemen daar in het verleden, maar als die wijn goed is, is hij echt top. Dan een wit koppel Meursault Perrières uit dat andere topjaar 2014, met een Pierre-Yves die niet in de beste vorm was, en die dus vlot overklast werd door een sublieme Comtes Lafon.Op naar het werkthema! 1998 heeft de terechte reputatie een topjaar te zijn op de rechteroever (lees dus Pomerol & Saint-Emilion), maar deze blinde proeverij maakt duidelijk dat het jaar op de linkeroever echt ook niet te versmaden is. En dat is een tip, want deze wijnen passeren vaak op veiling aan prijzen die vaak beter zijn dan recente jaargangen (en ze zijn ineens op dronk, met best nog wat reserve voor de betere wijnen).Zoals je kan zien aan de scores was er weinig flauw bij in de volledige reeks, buiten misschien een Mission Haut Brion die mij wat teleurstelde, iets dat ik echt nog niet vaak meemaakte bij Mission (tenzij in een minder jaar). De besten van de reeks waren een beetje usual suspects... En al zeker in 1998: Pétrus en Cheval Blanc, maar de meesten daar echt niet ver achter.Maar om aan te tonen dat echt goed gerijpte Bordeaux nog een stapje complexiteit toevoegt kwam er een prachtige 1959 Haut Brion op tafel, machtige wijn.Ook de afsluitende zoete wijnen waren allebei emotioneel en een ervan absoluut prachtig: Yquem 1914 en 1918. Allebei wijnen gemaakt door de achterblijvers terwijl de jonge mannen aan het front zaten... In dat eerste jaar nog in de overtuiging dat het snel gedaan zou zijn, in dat tweede jaar uitgeput na vier jaar nutteloze strijd. De 1918 was goed maar niet exceptioneel, maar de 1914 was ronduit magistraal. Een prachtig slot voor een fenomenale avond.