Bordeaux produceerde in 2009 wijnen die iedereen enthousiast maakten toen ze uitkwamen. Maar hoe gedragen ze zich met een beetje leeftijd? Een boeiende reeks was het resultaat.In essentie waren de meeste wijnen nog jong, krachtig met nog geen volledig versmolten tannines, en de meeste wel op het niveau dat je ze mag verwachten, maar er waren wel verrassingen, zowel goede als minder goede.Zeer teleurstellend waren de Domaine de Chevalier, normaal zo betrouwbaar, en Château Saint-Pierre, die toch ook op een gereputeerd hoog niveau speelt. De positieve verrassing voor mij waren de Croix du Casse (de QPR winnaar van de avond) en de Bel-Air Marquis d'Aligre.Winnaars van de avond volgens de groepscore: op 1 La Conseillante met 25 punten, op 2 Bel Air Marquis d’Aligre met 9, op 3 Trotanoy met 7.De witte reeks aan tafel begon met een heel mooie typische Raveneau Montée de Tonnerre 2007, en twee heel mooie Chassagne Premier Crus 2014, op een gelijkaardig mooi niveau. De Clos Rougeard Brézé 2008 stelde teleur, en dit is consistent met een eerdere proefnota van die wijn. Ik blijf die hele hype onbegrijpelijk vinden.Natuurlijk moest er nog wat rode Bourgogne volgen, eerst een koppeltje 2002 Corton - een mooie Tollot-Beaut die echter niet opkon tegen de verrassende Domaine Chevalier Père et Fils Corton Rognet. Daarna voor de goede orde nog een heerlijke Dominique Laurent Echézeaux 2007.1961 heeft in Sauternes een matige reputatie, maar mij lijkt het dat naarmate deze wijnen ouder worden de finesse en complexiteit het halen op de verwachte materie van rijkelijke botrytis. Ik vond dit weer een heel mooie, complexe, klassevolle wijn die een waardige afsluiter was.
