Tijd om eens te kijken hoe de witte Bourgognes uit het mooie jaar 2007 het tien jaar later doen. Want premature oxidatie is een permanente zorg voor de liefhebber van deze wijnen... En ook in 2007 is die plaag zeker nog niet voorbij.Het goede nieuws: slechts 1 wijn (de eerste) had een lichte premox toets, maar alle andere wijnen stonden er voorbeeldig, en mooi op dronk, sommige nog met wat reserve (zoals het zou moeten horen). Zeer mooie reeks witte wijnen, verdienen ieders aandacht, sommige misschien net niet die spanning die je bijvoorbeeld in 2008 of 2010 hebt, maar toch zeer mooi allemaal.Groepswinnaar was de Bienvenue-Bâtard-Montrachet van Paul Pernot (19 punten - 5 eerste plaatsen), machtige fles, op de hielen gezeten door de Bâtard-Montrachet van Henri Boillot (18 punten - 4 eerste plaatsen). Vervolgens de Boisson-Vadot Meursault Genevrières (10 punten), de Corton Charlemagne van Morey-Blanc (8 punten, 1 eerste plaats), en dan pas (!) de Coche-Dury Meursault Perrières (3 punten), typisch toch een topper, maar deze avond wat weggedrumd.Het rood aan tafel opende met een Toscaans "Super Tuscan" Trio van zeer mooi niveau uit het heel mooie jaar 2001, die er absoluut allemaal nog stonden, waarbij de San Luigi Fidenzio met kleine voorspong mijn voorkeur had.Dan een trio Clos Saint Denis van jong naar oud, erg boeiend! De 2013 Pascal Marchand was al heel erg lekker en open voor zo'n jonge wijn, de Jadot misschien wat te braaf, maar de Georges Lignier 1990 was ronduit fenomenaal.Afsluiters waren weer 2 prachtige Sauternes uit het topjaar 1967. De de Fargues was spectaculair, de Gilette Crème de Tête net iets minder maar nog altijd zeer mooi. Als afsluiter van een fijne avond een 1977 Smith Woodhouse Vintage Port die net niet aan die twee Sauternes kon, maar een kniesoor die daar op let. Fijn is fijn!
