Herwig had het goed bestudeerd: in mei zou de 50ste Euryanthe proeverij plaatsvinden. En dat moest degelijk gevierd worden, vond hij. Wel, het is degelijk gevierd. Oerdegelijk. Niet te geloven hoe degelijk. Fenomenaal eigenlijk.Het begon al met de champagne: een speciale cuvéé van Henriot (Cuvée 38), een solera cuvée van hun beste Chardonnay's - complex, vol, met mooie fraicheur. Maar dan. Vijf Montrachet 2004 naast elkaar, waaronder die van DRC (die er blind ook als beste uitkwam), maar ook twee blindgangers, waarvan een het even goed deed als de beste Montrachet: de Puligny Folatières van d'Auvenay... Lalou Bize-Leroy die toch een beetje payback geeft aan de familie de Villaine (met wie ze tot 1992 mede-eigenaar was van DRC tot ze er nogal hardhandig werd buitengewerkt)? En de Meursault Genevrières van Coche-Dury misstond zeker niet in de rij.Dan het grote werk... De volledige rode reeks DRC 1990... Een uitzonderlijk, mythisch jaar, zonder twijfel, mogelijk iets te solair en te rond voor de puurste Bourgogne expressies, maar in handen van Aubert de Villaine zijn hier exceptionele wijnen gemaakt. Was de Romanée-Conti (opnieuw, reeks werd blind geserveerd) de beste? Nee. Of moet ik zeggen, nog niet? Want binnen 20 of 30 jaar ga je pas de volledige ontplooiing zien denk ik. Voor mij was nu de La Tâche de beste.Maar... Dan kwam er nog wat. Een iets mindere La Tâche 1959 en dan de La Tâche 1999, die eigenlijk de 1990 nog overvleugelde, met net dat beetje fraicheur extra, net dat beetje spanning meer. Onvergetelijk.Dan zoet. Niet minder dan twee mythes: Yquem 1945 en 1967. Zo gezocht als de 1945 ook is, deze avond was het duidelijk de mindere van de 1967, voor mij nog steeds de beste Yquem die ik al proefde. En de tweede perfecte score van de avond.Om dan af te sluiten? Ach, een wijn van een goeie 200 jaar oud. En de oudste wijn die ik al proefde. Stond er absoluut (de neus was misschien iets minder), maar met een mooie, spannende smaak, prachtig. Een emotioneel einde van een fantastische avond. Met vooral dank aan de voorzitter voor een aantal uitzonderlijke flessen. Op naar de 100? En oei, wat moeten we dan niet serveren? Ach, zorgen voor later. Nu nog even nagenieten.
