Herwig en ik waren uitgenodigd door Cinoco, als invoerder van Yquem, om deel te nemen aan een mooie verticale met bijpassend diner in Le Chalet de la Forêt, in bijzijn van Sandrine Garbay, Maitre de Chai van Château d’Yquem. Het was dus erg interessant om haar insteek te horen over de verschillende jaargangen, de evoluties bij de wijnmakerij, de keuzes die gemaakt zijn enzovoort.Elke deelnemer bracht een jaargang mee, en met een reeks liefhebbers rond de tafel werd dit een heel mooie verticale, die bovendien door de chef kok, Pascal Devalkeneer, perfect werd begeleid, wat toch niet evident is. De wijnen kwamen (met uitzondering van de laatste) niet blind, maar toch was het telkens afwachten hoe de wijn zich zou presenteren - er waren niet altijd zekerheden zoals ik verder beschrijf.Ik moet de terechte reputatie van Yquem niet meer duiden denk ik (er staan 73 proefnota's van 39 jaargangen op Vinotopia), en dus speelden de meeste wijnen natuurlijk op het hoogste niveau. Sommige waren wat delicater zoals de 2008 of de 1999, maar toonden dan mooie finesse en balans, wat zeker een verdienste is in moeilijkere jaren.We openden de reeks met een magnum van de 2019 die binnenkort op de markt komt, een zeer indrukwekkende wijn en zo boeiend om dit zo jong te kunnen proeven. Heeft het hoogste percentage Sauvignon Blanc ooit in Yquem (45%), wat bijdraagt aan de nodige fraicheur onder de grote materie. Een grote wijn en waardige volger in de reeks van de 2017 en de 2015.Er waren een paar jaargangen die een beetje onder het typische niveau bleven (waarschijnlijk door flesvariatie, wat te verwachten is), zoals bijvoorbeeld de 1986. En de 1988 blijft toch onder het niveau van de 1989, wat in de tijd niet verwacht werd, met de vrees dat de 1989 te rijk zou zijn, en de extra zuren van de 1988 die erover zouden tillen, maar dat bleek ook deze avond weer niet het geval - de 1989 is zeer rijk, zeker, maar zeer gebalanceerd en op een mooi evolutiepad.Rijk en zeer gebalanceerd is dan ook de eigenschap die de toppers van deze avond allemaal vertoonden zoals de 2015, 2009, 2007, 1989 en 1959. Wat niet wil zeggen dat anderen er ver achter lagen, maar deze jaargangen waren echt speciaal.Als aflsuiter had Herwig een extraatje bij: een heel mooie Filhot 1929, mooi geëvolueerd zoals enkel een grote Sauternes dat kan. Want Sauternes blijft een enorm onderschatte wijn, zeker op leeftijd.Met dank aan Gilles Nolet en Christian Swaelens van Cinoco om mij uit te nodigen, het was een heerlijke en zeer leerrijke avond.
