Euryanthe - Bourgogne rood 1er Cru 2009

We begonnen deze Euryanthe avond met een interessant koppel Bollinger 1995: de witte en de rosé Grande Année. Spijtig genoeg was de rosé echt versleten - flesvariatie of gewoon echt te oud? De steeds mooie Ruinart Blanc de Blancs rondde het Champagne trio af.

Tussendoor even... Een Pétrus 1972. Steeds een belevenis natuurlijk, maar deze fles komt uit het variabele jaar 1972 en vertoonde wel wat evolutie. Mooie neus, maar mistte wat focus en intensiteit in de mond.

Dan het hoofdthema: Bourgogne 1er Cru rood 2009. Een jaar met flink wat hype, want erg rond en zonnig van aspect. Zouden de wijnen even lekker zijn als in hun jeugd? Wel... Het was een moeilijkere proeverij dan ik dacht. Niet dat de wijnen slecht zijn, ver van, maar ze zijn zeer verre van klaar. Ze proeven nu zelfs moeilijker dan de 2010s, toch eigenaardig.

Alle wijnen haalden een zeer behoorlijke score, met de laatste drie wijnen ook als groeps-top 3 (tja, van de beste terroirs en van zeer getalenteerde wijnmakers...): Domaine Leroy Vosne Romanée Les Beaux Monts, Lucien Le Moine Chambolle-Musigny Les Amoureuses, JJ Confuron Vosne Romanée Les Beaux Monts. Zeer mooie wijnen allemaal, maar blijf er zeker nog vijf jaar af.

Aan tafel opende een mooie Dageneau Silex 2007 de debatten, gevolgd door een straf koppel witte Bourgognes uit dat heerlijke jaar 2008, met een steeds sterke Coche-Dury Meursault Rougeots en een magistrale Pierre-Yves Colin-Morey Corton Charlemagne.

Dan een rood toptrio: Château Latour 1990, 1995, 1994, allemaal op zeer hoog niveau voor hun jaar, al flirte de 1990 deze keer zeker niet met de perfectie die hem vaak wordt toegeschreven.

Een mooie Deiss Schoenenbourg 2011 maakte het bruggetje naar de traditionele waardige afsluiters uit Sauternes (al is de eerste een Barsac): een mooie Climens 1961 die overvleugeld werd door een sublieme Rayne-Vigneau 1959. Prachtig.